Toen ik een jong meisje was werd ik gevraagd wat ik later wilde worden. ‘Een Witte Heks’ zei ik met een grote glimlach en mensen moesten lachen. Ik was gefascineerd door magische dames in witte gewaden, die in hun huisje op een lichting aan het bos omringt waren van potjes en flesjes vol geneeskrachtige kruiden en potions. Waar mensen mochten komen die in nood waren en op zoek naar heling. 25 jaar later studeerde ik in de UK aan een instituut dat gevestigd is in Howards (je spreekt het letterlijk uit als Hogwards) en leerde, potions te maken.
Mijn leven lang al kom ik vaak vrouwen tegen met wie ik iets gemeen heb: we weten. En we weten ook onmiddellijk van elkaar dat we weten . We herkennen elkaar, hoeven niet lang small talk te voeren maar gaat het gesprek meteen de diepte in. Hoe werk jij, hoe werk ik, hoe kunnen we elkaar hierin ontmoeten?
Wat me opvalt is dat we vrijwel allemaal ‘onder de radar’ vliegen. Het is een mengsel uit bescheidenheid en discretie (want vaak komen mensen bij ons die met diepe pijn zitten, iets wat je niet in de spotlight van Insta trekt om ermee te pronken). Maar ook angst. Angst om op te vallen en gestraft te worden voor wat we doen. Waarbij dat objectief nergens op slaat. We hebben meestal universitaire of HBO diploma’s, zijn aangesloten bij beroepsverenigingen en voldoen aan de AGB normen. En toch…
Waar komt deze angst vandaan? Deze angst heeft verschillende vormen: soms inderdaad angst voor vuur, paniek als deze vrouw rook ruiken, angst voor water, om te verdrinken. Maar meestal gewoon angst om gezien te worden en veroordeeld door het collectief. Uitgestoten te worden - of erger.
In de homeopathie werken we met de zogenaamde heksenmiddelen, de solaniceae. Hieronder vallen de bekende middelen Hyoscyamus, Belladonna, Stramonium of ook Solanum of Mandragora (hello there, Harry Potter!). Deze planten stonden toen bekend als hallucinogenen die waarschijnlijk de bron waren van de verhalen over ‘heksen, die op bezems door de lucht rijden’.
In de praktijk kunnen we deze middelen (naast een aantal anderen) inzetten voor deze diepgewortelde traumata. Of deze stemmen uit een mogelijk vorig leven of uit het feit dat we resoneren met traumata in het collectieve onbewuste.
Samen gaan we het diepe, donkere bos in van het onbewuste, kijken samen naar de angsten, waarbij de middelen helpen om deze angsten zachtjes los te kweken en op te lossen. Vaak komen er tranen, vergezeld met een glimlach van de opluchting. Het mag aan het Licht!
En het voelt als of elke stap van individuele genezing tevens een steentje bijdraagt aan de collectieve genezing van deze diepe wonden.
Mocht je hiermee resoneren en nieuwsgierig zijn, mag je me altijd contacteren en gaan we samen kijken of homeopathie je kan helpen. Je bent van harte welkom!
Liefs,
Lioba